Wat het gevaar van onze nieuwe samenleving is?

We leven nu in een tijd waarin er veel online gebeurt. Zelfs scholen zijn door corona online gegaan omdat je hier besmettingen mee kan voorkomen. Maar willen we eigenlijk wel dat alles online gaat, of willen we juist liever terug naar de ouderwetse manieren. Deze week vragen wij ons af wat nou het gevaar is van onze nieuwgevormde samenleving.  

School is niet meer zoals het vroeger was. Het is nu zomervakantie, maar als de scholen weer opengaan dan zullen er waarschijnlijk weer maatregelen getroffen worden. Dit houdt in dat je hygiëne op orde moet zijn, maar ook dat je niet altijd in de klas zult zitten. In plaats daarvan zul je soms online lessen volgen via een programma als zoom. Vanwege corona maken we nu veel sneller een overgang naar alles online doen. Is dit nou wel zo slim? Er zitten immers gevaren aan het online besprekingen of lessen volgen. Wat als mensen je af gaan luisteren bij een bespreking die besloten is? Dan is dit dus een gevaar voor je bespreking. Je kunt hier niet omheen, want hoe goed je beveiliging ook is, er is altijd een gaatje te vinden waardoor afluisteren niet uitgesloten kan worden. WeekVraag vindt daarom dat we beter terug kunnen naar de oude systemen. En anders op zijn minst de systemen die we voor corona hadden. Technologie groeit namelijk sneller dan de politiek en de overheid kunnen bijhouden. Het lijkt me daarom belangrijk dat we die technologische groei wat remmen zodat we niet te snel vooruit blijven gaan. Anders kan het er namelijk nog wel eens voor zorgen dat de overheid misbruik gaat maken van deze technologie, om ons nog beter in de gaten te houden.  

 

Een goed voorbeeld hiervan zijn de apps die voor corona gemaakt zijn om aan te geven of je in de buurt was bij iemand die corona heeft. Je krijgt vervolgens achteraf een melding of dit het geval is. Maar het gevaar van dit soort apps is dat je locatie ervoor nodig is. De overheid wil dan dus in zekere zin weten waar iedereen zich op elk gewenst moment bevindt. En dit lijkt best wel een beetje op de Chinese overheid. Een dictators cultuur waarbij de overheid alles van je bijhoudt. Nou wordt bij ons lang niet alles bijgehouden, maar als we niet oppassen dan kan dit over een paar jaar wel het geval zijn. 

 

Vroeger hadden we kranten waarin je kon lezen hoe het er in andere landen aan toe ging. Je kreeg soms dus pas een week of een paar weken nadat er iets gebeurd was te weten wat er was gebeurd. Ook was dit nieuws slechts geselecteerd op bepaalde regio’s in de wereld.  

Tegenwoordig kun je op elk gewenst moment nagenoeg alles wat er in de hele wereld gebeurt lezen in online nieuwsbronnen. Ook ben je soms niet eens zeker of een nieuwsbron wel klopt, omdat we ook heel veel fake-nieuws websites hebben op het internet. Maar je snapt het idee wel dat we nu in een samenleving leven die meer van alles op de hoogte is dan ooit tevoren. Niet zo gek dus dat er ook zoveel mensen zijn die last krijgen van depressies. De zelfmoordcijfers zijn ook nog nooit zo hoog geweest, omdat meer en meer mensen zich alleen beginnen te voelen. En dat terwijl ons wereldbevolkingsaantal nog steeds groeit. Dit heeft ermee te maken dat we steeds meer dingen online doen en dus niet meer in de fysieke wereld zelf doen. Mensen die elkaar even niet kunnen zien kunnen wel ten alle tijden met elkaar chatten via Whatsapp, Facebook, Instagram of welk ander social-media platform je maar kunt bedenken.  

 

Mijn oproep is daarom ook om ervoor te zorgen dat er altijd de mogelijkheid is op fysiek contact met elkaar. Omdat je alleen dan de zelfmoordcijfers laag kunt houden. Zorg er daarom voor dat er ook in een epidemie offline contacten met mensen zijn, want dan blijft de kans op overleving ook groter. Alleen samen kom je door zo’n moeilijke periode heen. En al moet je dan afstand houden van elkaar, dat maakt dan niet uit. Want op zijn minst kun je elkaar dan in levenden lijve zien.